۲۳ شهریور در اوج ناباوری خواهر نازنینم را از  دست دادم. پدر و مادرم مثل شمع سوختند و بی تاب و بی قرار گشتند.

بدرود از عزیزی که ۲۷ سال در کنارمان بود لحظات سختی را در پی داشت. 

خداحافظی ای که سلامی در پی نداشته باشد کمر شکن است. توصیف درد و غم ما امکان پذیر نیست و در این مطلب کوچک نمی گنجد. میدانم خدای مهربان در عرش کبریایی اش مراقب خواهر ناکام ام خواهد بود. جای او در بهشت برین است.

در این لحظه از تمام کسانی که در مراسم خاکسپاری و ختم و هفت پاره تنمان شرکت کرده و یا پیام تسلیت فرستاده و تسلای خاطر ما بودند کمال تشکر را دارم و امیدوارم خداوند منان در همه لحظات یار و یاور آنها باشد.