واژه ها و اصطلاحات قسمت اول
معمولا در بین هر قوم و هر فرهنگی اصلاحات خاص آن فرهنگ استفاده میشود. ما هم در این سایت تصمیم گرفتیم اصطلاحات و واژه های مرسوم در بین اهالی قاطول( چه از قدیم بوده و چه امروزه استفاده میشود) را معرفی کنیم.
نکته : این واژه ها ممکن است در سایر نقاط ایران و شهر گرمسار نیز استفاده بشود چون منبع این مطلب کتاب قاطول در گذر زمان میباشد تفکیک این کلمات آسان نبوده بنابراین کلماتی را که کمتر شنیده میشود و در حال منسوخ شدن است را یاد آوری میکنیم.
ابتدا از واژه های عمومی استفاده میکنیم.
(الف)
آستونک = قصه
اِبوُ= لفظی که تعجب و اعتراض را می رساند. مانند لفظ ( اوا) که تهرانیها به کار می برند.
اُخُل لولو= موجودی ترسناک که برای ترساندن بچه ها بیان میشد.
آلاغوره=انگور نارس. مرحله بین غوره و انگور
آرخُلُق= نوعی قبا که قدیم می پوشیدند
اُغُنی = حالت کباب نیم پز که هنوز آبش جمع نشده است.
آمُخته = عادت کردن،مانوس شدن
اُماج= نوعی آش که برای بیمار می پزند.
اَرونه = شتر ماده
اِشلان = نوعی مواد شوینده که از گیاهان شور کویری به دست می آید.
آکِّمار = زن حیله گر
اُگور = عادت کردن ،رام شدن،آشنا شدن
انگم = شیره برخی درختان که سفت و چسبناک است.
اَلَلگزی = بی حساب و کتاب و سر خودی.
