شعر محرم

نام جانبخش تو چون بر دهنم مي‌آيد                         عطر فردوس برين از سخنم مي‌آيد
زمزم اشک ز چشم تر من مي‌جوشد                         نام شيرين تو چون بر دهنم مي‌آيد
اي مسيحا دم عالم ز نسيم مهرت                           روح ايمان و يقين بر بدنم مي‌آيد

همچو جان سخت گرانقدر و عزيز است مرا                 ز تو هر غم که به جان و به تنم مي‌آيد
دل نشسته است به سوگ و به عزايت شب و روز        ناله و گريه ز بيت‌الحزنم مي‌آيد
از شرار غم تو سوختم اما شادم                             که به سويت خبر سوختنم مي‌آيد
گر پس ازمرگ ببويند مرا در دل خاک                         نکهت مهر حسين از کفنم مي‌آيد
گرچه خارم چو «وفايي» ولي از لطف حسين             روز محشر خبر گل شدنم مي‌آيد

شاعر: سید هاشم وفایی

روایت امام رضا (ع) برای محرم

روایت جانسوز از امام رضا علیه‌السلام برای محرم

قالَ علی ابن موسی الرِّضَا علیه السلام:إِنَّ الْمُحَرَّمَ شَهْرٌ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیةِ یحَرِّمُونَ فِیهِ الْقِتَالَفَاسْتُحِلَّتْ فِیهِ دِمَاؤُنَاوَ هُتِکَتْ فِیهِ حُرْمَتُنَاوَ سُبِی فِیهِ ذَرَارِینَا وَ نِسَاؤُنَاوَ أُضْرِمَتِ النِّیرَانُ فِی مَضَارِبِنَاوَ انْتُهِبَ مَا فِیهَا مِنْ ثِقْلِنَاوَ لَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اللَّهِ حُرْمَةٌ فِی أَمْرِنَاامام رئوف،

 

علی ابن موسی الرضا علیه السلام فرموده اند:محرم ماهی بود که در دوران جاهلیت، خونریزی در آن را حرام می دانستنداما در این ماه، خونِ ما حلال شمرده شد؛حرمتِ ما هتک شد؛فرزندان و زنانِ ما به اسیری گرفته شدند؛آتش در اموال ما افکنده شد؛و هر آنچه داشتیم به تاراج برده شد؛و در مورد ما پاسِ حرمتِ رسول الله نگهداشته نشد...

عاشورا

 

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

فرا رسیدم ماه عزای آقایمان امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) و یاران با وفایشان بر همه مسلمانان و عاشقان آن حضرتین به خصوص قاطولیهای عزیز تسلیت باد.