در ماه مبارک رمضان هرساله یک نفر روحانی  با دعوت قبلی به روستا می آید و هر شب برنامه وعظ و تبلیغ و دعا برقرار میگردد. مردم نیز با وجود خستگی ناشی از کار روزانه و روزه گرفتن، در این مجلس شرکت میکنند. در تابستان تعداد معدودی  از کارگران و کشاورزان روزه نمیگیرند،بقیه با وجود گرمای شدید به ویژه هنگام برداشت محصول گندم و جو با تحمل سختی روز را با دهان روزه به پایان می رسانند.

شبهای قدر به ویژه شبهای نوزدهم  و بیست و یکم  برنامه های ویژه ای از قبیل خواندن دعای جوشن کبیر و دعای مجیر اجرا میکنند.

در عید فطر نماز عید به امامت روحانی اقامه می شود.

 در قدیم به علت نبودن امکانات از قبیل رادیو و غیره مردم روستا دیرتر از شهرها از رویت هلال مطلع میگردیدند. محل استقرار روحانی در ماه محرم و رمضان به صورت گردشی در منزل افرادی بود که وضعیت اقتصادی بهتری داشتند و برخی سالها هم یک نفر به طور دائم روحانی را در منزل خود پذیرایی میکرد.